سلام اين پايين بودن آستانه تحمل تو پايتخت نشين هاي تهران بيشتره تا ساير كلان شهرهاي كشور.اشاره هاي جالبي كردين.من هر دفعه ميام تهران يه استرس خاصي تو چهره خيلي از مردم مي بينم يه استرس كه بايد ريشه يابي بشه.راست ميگي اكثرشون هم تورم و سهميه بندي و ..اينجور چيزا رو بهونه ميكنن و مثل من يه پا كارشناس مسايل استراتژيك هستن و ايده پرداز!!!.هنوز برا رسيدن به فرهنگ شهروندي و رعايت حقوق شهروندي فاصله زيادي داريم.تنها چيزي كه اي بگي نگي تو تهران فرهنگش جا افتاده فرهنگ آپارتمان نشينيه كه البته تو اونهم اصل *جار ثم الدار*فراموش شده.تهران و بقيه كلان شهرامون گفتني زياد دارن كه بايد امثال شما بهش بپردازن حتي تو قالبه يه وبلاگ.
شيعه؟كدوم شيعه؟طفلي مراجع!! آيت الله وحيد خراساني گفتن روز شهادت تمام مملكت بايد يك پارچه جعفر بن محمد بگويد...چه راحت هم بعضي وقتا ميگيم آجرك الله يا صاحب الزمان(رويي داريم ما بخدا).
خايتان سپاس