ما که تقريبا در جريانيم، تا چشم بعضيا بسوزه حسابي!!!
اتفاقا اونشب بعدش مامي پرسيد سه ساعته پاي تلفن چي ميگفتيد با اين دختره؟ منم جرياناي بين المردميو خلاصه گفتم. گفت معلمي صبر فراوون ميخواد.
حالا اگه صبرت سر اومده يا نميدونم فکر ميکني ساخته نشدي ولش کن. چند سال بعد شايد حوصله ت کشيد دوباره رفتي سراغش... مثل من اول جووني خودتو درگير فشارهاي روحي و ذهني نکن، ميبيني که تا چند سال يخه رو ول نميکنه اين گرفتاري ذهني!
نسل جديديام البته مردم داريشون خوبه اما وجدان کاريشون به درد خودشون ميخوره اکثرا!!
فکر کنم اگه يکم زبونت سرشون دراز بود ميدونو خالي نميديدن که هر گوشه ايشو بگيرن....... توئم که مثل من قبلي و بدتر از من فعلي!
راستي هنوز رو آخرين حرفاي اونشبت دارم فکر ميکنم. يه دلم ميگه برو حسابداري و بخون حداقل يکم جلو بيفتي انقدر درجا نزني تو زندگي.....يه دل ديگه م ميگه آخرش که چي؟ بازم که ميخواي بعدش يه رشته ديگه رو بري بيا و از همين حالا برو. خلاصه که نميدونم کودومو انتخاب کنم؟
دودلم کردي دختر....ايششششششششششش!!!!!
راستي تولد گذشتتم مبارک!!!
