گـــــــل یا پوچ؟!
« کلاس پنجم که بودم پسر درشت هیکلی در ته کلاس ما می نشست که برای من مظهر تمام چیزهای چندش آور بود ؛ آن هم به سه دلیل : اول آن که کچل بود ؛ دوم این که سیگار می کشید و سوم - که از همه تهوع آور تر بود - این که در آن سن و سال زن داشت !!! چند سالی گذشت . یک روز که با همسرم از خیابان می گذشتیم آن پسر قوی هیکل ته کلاس را دیدم در حالی که خودم زن داشتم ، سیگار می کشیدم و کچل شده بودم ... » دکتر شریعتی گاهی امروز ما آرزوی دیروزمان نیست...گاهی ایده آلهایمان عوض می شود...گاهی سلیقه یمان سیرش نزولی می شود...هرچه از تاریخ درون شناسنامه ات بیشتر دور می شوی فاصله ی این گاهی ها به هم نزدیک تر می شوند!کاش عقایدوتصورآدمها مصور بود...انقدرکه بشود ثبتشان کرد...قول می دهم خیلی ها از آنچه که امروز هستند پشیمان می شدند!!آدمهای منزوی و سرد و وبی حوصله ای که نشاط و هیجان هیچ جایی در روزهایشان ندارد...هنوز هم دنیای پرانرژی و شاد خودم را به دنیای خیلی هایتان ترحیج می دهم! پ ن خاص:بیچاره سنگی که از دست کودکی رها میشود بسوی قناری ! نمی داند که دل کودک را بشکند یا دل قناری را...!! ... خدارا زیاد برای داشتن این دل سنگی شکر می کنم...این بارنیز هم!! پ ن خاص الخاص:انگار پای ثانیه ها لنگ میشود ، وقتی دلی برای دلی تنگ میشود ! دلم برای چندنفر خیــــلی تنگ شده خدایتان سپاس
...اینهم از مزایای روزگار شلوغ جوانی!!...
| Design By : Pichak |
من؟...شاید شبیه تو...شاید شبیه هیچ کس! دختری که این روزها چنان دغدغه های ذهنش وسعت گرفته اند که سنگ صبوری بهتر از این لوح سیاه رنگ نیافت واکنون برایت از این دل مشغولی ها می نویسد... این وبلاگ برشی ست ازیک زندگی...از یک شخصیت....ازیک تحول... وپلی ست میان دنیای شیرین کودکی وروزگار زیبای جوانی... خدایتان سپاس