گـــــــل یا پوچ؟!
یا محول الحول والاحوال آدمها وقتی در آخرسال خانه تکانی می کنند چند ساعتی در خاطرات خوش گذشته غرق می شوند و در حسرت از دست دادن عادتهای قشنگی که سالهای قبل داشته اند و امروز نبودشان را گاهی حتی احساس هم نمی کند،چند لحظه ای در فکر فرو می روند... وبرای من این اتفاق افتاد! وقتی انبوه کارت پستالهای خوش آب و رنگی که از دوستانم هدیه گرفته بودم را می بینم یاد اسفند سالهای پیش می افتم... ...با نهایت اشتیاقم به مغازه های فروش کارت می رفتم و با وسواس زیاد ازبین طرح و نقشهای مختلف چندتایی را انتخاب می کردم... وقتی به خانه می آمدم هرچه مجله داشتم ردیف می کردم تا ازبین صفحات شعرشان بیت یا جمله ی مناسبی را انتخاب کنم و وقتی هیچ کدامشان به دلم نمی نشست تصمیم می گرفتم خودم چیزی بنویسم وآنقدر کلمات را بالاوپایین می کردم و جای واژه هارا عوض می کردم تا برای هرکس به فراخور موقعیت و جایگاهش جمله ی مناسبی می نوشتم... پروسه ی مهم بعدی وارد کردن جمله ها بود!هر جمله را آنقدر با خطهای مختلف روی چرک نویس تمرین می کردم تا بالاخره از بینشان یکی انتخاب و نوشته می شد!...دیدن لبخند روی صورت کسانی که دوستانشان داشتم آنقدر ارزش داشت که کلی وقت صرف هر کارت تبریک بکنم! اما حالا... نمی دانم! اگر گوشی های موبایلمان دکمه ی فوروارد نداشت شاید دیگر حتی همت همین تبریک ساده ی اس ام اسی را هم نداشتیم... تکنولژی با ما کاری کرده که دیگر حاضر نیستم در حد نوشتن یک کارت تبریک ساده برای هم وقت و هزینه صرف کنیم! کافی ست شعرقشنگی دریافت کنیم ...ظرف چند ثانیه می شود اسم ده ها نفر را از لیست شماره های گوشی مارک دار کرد و برای همه شان پیام تبریک فرستاد! امروز از بین همه ی مسیجهایی که برایم آمد و میلاد پیامبر(ص)و امام صادق(ع) را تبریک گفته بود یکی شان خیلی چسبید! عزیزی نوشته بود: سلام (...)جان،عید قشنگت مبارک... با همین جمله ی به ظاهر ساده حس کردم هنوزهم هستند کسانی که وقت صرف اطرافیانشان بکنند...حتی وقتی به اندازه ی تایپ نام مخاطب! پ ن1:این تصویر پایینی هم یکی از کارت پستالهای نوستالژیکم بود... پ ن2: کاش آدمها این شانس رو داشتند که گاهی به یه خلوت عمیق و طولانی پناه ببرند...به دوراز همه ی مشغله ها و مسئولیتهای اجتماعی.جایی که دغدغه ی چگونگی برخورد با اطرافیان رو نداشته باشی...آن خلوت دست نیافتنی ام آرزوست! پ ن3:سال جدید ویژگی قشنگی دارد که شاید خیلی ها دیگر متوجه اش شده باشند...میلاد هشتمین اختر آسمان امامت مصادف شده با8/8/88... پ ن4:کماکان از شوق دیدن بهار لبریزم... نوروز همگی پیشاپیش مبارک...
| Design By : Pichak |
من؟...شاید شبیه تو...شاید شبیه هیچ کس! دختری که این روزها چنان دغدغه های ذهنش وسعت گرفته اند که سنگ صبوری بهتر از این لوح سیاه رنگ نیافت واکنون برایت از این دل مشغولی ها می نویسد... این وبلاگ برشی ست ازیک زندگی...از یک شخصیت....ازیک تحول... وپلی ست میان دنیای شیرین کودکی وروزگار زیبای جوانی... خدایتان سپاس