گـــــــل یا پوچ؟!
گاهی بعضی حوادث ،بعضی اتفاقات،بعضی فجایع تاریخ را دلت نمی خواهد برای نسل بعداز خودت نقل کنی... دلیلش هم یا وحشت است یا شرم یا... مثلاً من دلم نمی خواهد برای نسل بعدازخودم بگویم فاطمیه یعنی چه! می ترسم ... می ترسم از علامت سؤالهایی که خودم هم جوابشان را نمی دانم! شرم می کنم... شرم می کنم که مجبور شوم از درو دیواری بگویم که... مجبور شوم از صورت نیلی بگویم... می ترسم و شرم می کنم که بگویم چرا شبانه،مخفیانه، ...! بگذار بچه های بعداز من فکر کنند بزرگترین فاجعه ی تاریخ اسلام عاشورا ست... بگذار ندانند که اگر آن روز مادر در کوچه ی بنی هاشم سیلی نمی خورد هیچ وقت دستی جرئت نمی کرد سر پسر را... بگذار نفهمند که اگر با محسن زهرا(س) چنین نمی کردند هیچ تیر سه شعبه ای گلوی علی اصغر حسین(ع) را نمی درید... بگذار هیچ وقت نفهمند آتشی که خیمه های حسین(ع) را سوزاند بازمانده ی همان آتشی بود که درِ خانه ی علی(ع) را خاکستر کرد... بگذار آبروی مسلمانان بیش از این برای نسل بعداز من رنگ نبازد! من این بی خبری را بیشتر به صلاحشان می دانم وگرنه آنها هم مجبور می شوند روزهای فاطمیه فقط مشکی بپوشند و بی صدا در خلوت خودشان اشک بریزند! بعدالتحریر: پ ن 30اردیبهشتی:صلی الله علیک یا امام الرئوف،یاعلی ابن موسی الرضا(ع) پ ن از ته ته ته دل:افوض امری الی الله ان الله بصیربالعباد
| Design By : Pichak |
من؟...شاید شبیه تو...شاید شبیه هیچ کس! دختری که این روزها چنان دغدغه های ذهنش وسعت گرفته اند که سنگ صبوری بهتر از این لوح سیاه رنگ نیافت واکنون برایت از این دل مشغولی ها می نویسد... این وبلاگ برشی ست ازیک زندگی...از یک شخصیت....ازیک تحول... وپلی ست میان دنیای شیرین کودکی وروزگار زیبای جوانی... خدایتان سپاس