گـــــــل یا پوچ؟!
از جمله افتخاراتم اینه که اول دبستان بد خط ترین دانش آموز کلاس بودم!!جوری که واسه تشویقم به خوب نوشتن انواع و اقسام طرفندهابه کار گرفته شد...از تقدیر سرصف بگیرید تا نشون دادن دفترم به بچه ها جهت الگو پذیری!! اوضاع براون منوال نموند ولی خوب الان هم که درخدمت شمام خوندن دستخطم از شدت خوانایی کار هرکسی نیست!نشون به اون نشون که آخرین باری که زهرا ازم جزوه گرفت "وجود" رو "خنجر" خوند!! به نظرمن نوع نوشتن آدمها از خیلی چیزها نشأت میگیره...از روحیات...آرامش یا عدم آرامش درونشون وحتی خیلی وقتها بعضی از سبکهای نوشتن بین دونفر که مدتی باهم درتماس هستند مشترک میشه...روزهای مدرسه رو یادتون بیارید...چقدر خطهامون شبیه بغل دستی هامون میشد؟! حالامیخواستم یه نمونه از دستخطتون رو برام بفرستید...حتی شمایی که مدتهاباهات هم کلاسی بودم...حتی شمایی که هنوز جوهر آخرین یادداشتی که برام نوشتی خشک نشده...مهم نیست خطتتون خوب باشه یا بد...فقط دوست دارم بدونم توی روزگاری که آدمها انقدر تابپ می کنن که گاهی نوشتن یادشون میره خواننده های وبلاگم چه جوری مینویسن... بهانه ی اسکنر نداشتن و این صحبتهاهم به برکت دوربین گوشی های رنگ و وارنگتون قابل پذیرش نیست... دست نوشته هاتون رو در ادامه ی این پست میذارم... منتظرما پ ن:اگر کسی دلش نخواست اسمشو پایین یادداشتش ننویسه منم اسم نمیبرم...امیدوارم دیدن خط خواننده های خاموش و روشنی که انتظارشون رو ندارم غافلگیرم کنه :) بعداً نوشت:ممنـــــــــــــــــــــون...
| Design By : Pichak |
من؟...شاید شبیه تو...شاید شبیه هیچ کس! دختری که این روزها چنان دغدغه های ذهنش وسعت گرفته اند که سنگ صبوری بهتر از این لوح سیاه رنگ نیافت واکنون برایت از این دل مشغولی ها می نویسد... این وبلاگ برشی ست ازیک زندگی...از یک شخصیت....ازیک تحول... وپلی ست میان دنیای شیرین کودکی وروزگار زیبای جوانی... خدایتان سپاس